Ona siymosi har bir adib ijodiga alohida bir mehr, chinakam ehtirom hosilasi sifatida kirib keladi. Bu ehtirom undagi beqiyos fazilatlar va xislatlarga bo'lgan maslak bilan ifodalanadi. "Ona haqida kimlar nima demagan. Dunyoda Oripov biror bir shoir yoki adib bo'lmasinki, ona haqida qo'shiq to'qimagan, kuylamagan bo'lsa. Ona bor, olam bor; ona bor, odam bor; ona bor, Vatan bor, deyishadi. Chindan ham ona kabi tabarruk va aziz, ona kabi muqaddas va mehridaryo, ona kabi mard va jasur, ona kabi hokisor va kechirimli inson olamda topilmasa kerak. Shundan bo'lsa ajab emaski, ona mavzusi ijodkor uchun navqiron, abadiy tugallanmas ilhom manbayidir",-degan edi adabiyotshunos olim S.Mirvaliyev ona qiyofasi to'g'risidagi mulohazalarida. Ushbu maqola ona obrazining lirik va irfoniy talqin muammosini shoir Abdulla Oripov she'riyatida misolida o'rganishni ko'zda tutadi.
B данной статье, на основе анализа произведений Алишера Навои "Tарихи мулуки Аджам" и "Tарихи анбие и хукамо", определяется, что “назмийют” не является состоянием искусства, проза и “назм” взаимодействуют, как в идейном, так и в художественном планах на основе гармоничных отношений